LANGUISHING (Durgunluk ve Tatsızlık Hissi)

Pandemi ile hayatımıza giren yeni bir kavram. Languishing; iyi olma haliyle depresyon arasında duran bir duygu durumudur. Hayata karşı isteksizlik, motivasyon kaybı, durgunluk ve boşlukta hissetme halidir.

Pandeminin üzerinden seneler de geçse ve üç sene önce yaşadığımız bir durumda olsa bunu aşamayla ilgili, hayata tutunmada zorluklarda yaşayabiliriz. Bu süreç içinde hayata tutunma sebeplerimizin azalması, durgunlukla yaşamak hayatımızın akışı olmuşsa, önceki yaptıklarımızdan aldığımız keyif azalmışsa ya da anlamı yok olmuşsa, sosyalleşmeden uzak duruyorsak ya da kendi kabuğumuzda yaşamayı tercih ediyorsak, hayatın bize göz kıptığını düşünmüyorsak da olsak bunlar aşılamaz değil, sorunlarsa çözülemez değildir. Tüm bunları aşmak da elimizdedir.

Herkesle iyi olmamak mümkün değildir tabi ki ama sosyalleşmeyi denemek, insanların arasına karışmak gerek. Evin boğucu atmosferinden uzaklaşmak, havayla ve güneşle temas duygulara iyi gelecektir elbet.

Her zaman denir ya; hayat ne sıkıcı ve rutin diye. Aslında rutinlerde olmalıdır yaşantımızda, amaçlarımızda, hayattaki bazı bakış açımızda. Günümüzü, haftalarımızı ve belki de aylarımızı bu rutin çizgiye oturtmak bir düzen, denge ve ahenk sağlar hayatımıza, amaçlarımıza.

Hobilerimiz olmalı yaşantımızda, uğraştığımızda bizi mutlu edecek, kafamızdaki dağınıklığı giderecek, dikkatimizi bir amaca kanalize edecektir elbet. Bir yapbozun parçalarını tamamlamak, sevdiğimiz bir kitabın sayfalarını okumak, yağlı boyanın tablosuna istediğimiz fırçalarla duygularımızı aktarmak gibi.

Hayat bize sunulan bir hediyedir ve herkesin bu hayata gelme nedenleri farklılık ve değişkenlik gösterir; Kimimiz ihtiyaç sahibi insanlara yardım ederek, kimimiz bir yerde gönüllü olarak çalışarak ve orada yer edinerek, kimimiz iyi evlat yetiştirerek ya da bazılarımızsa kendini geliştirmek demektir ve bu örneklerdeki gibi hayatta bulduğumuz anlamlar ve amaçlarımız da farklıdır.

Hayatımızın bir anlamı, yaşamımızın bir nedeni vardır. Kendimizi keşfetmek gerek hayatımızda. İyi olduğumuz alanda toplumsal fayda sağlayabiliyorsak eğer hayattan tutunma sebeplerimiz de vardır artık hayatımızda.

Hedeflerimiz olmalı hayatımızda, bunu gerçekleştirecek kadar cesaret ve güvenimiz de. Kendimizi bu hedefler için zorladığımızda dikkatimiz, dikkatimizi zorladıkça odaklanmamız da artacaktır. Odaklanarak ulaştığımız minik hedeflerimiz başarılara, başarılarda bizi kendimize güven ve mutluluğa da ulaştırması da kaçınılmaz olacaktır. Önemli olan hayattaki anlamımızı bilmek ve görmek bunun için çaba göstermek ve edindiğimiz başarılardan büyüklerine yönelmektir güzel olan.

Hayat eyleme geçmeyi, bilinç aydınlanmayı, neşe yaşatılmayı, amaç gerçekleşmeyi, çaba emeği bekler ve ister.

Fark et; hayattaki yaratılma nedenini, yaşama sebeplerini, sana umut bağlayanların ümit ve sevgisini.

Gayret et; içinde uykuda kalmış başarını uyandırmaya, seni bekleyen amaçlarını bulmaya, hayata tutunmaya, iyi düşüncelerini eyleme aktarmaya.

Keşfet; içinde gizlediğin kendini, bulduğunda seni şaşırtacak ve mutlu edecek enerjini, görmezden geldiğin neşeni.